Πατρίδα Ιωνία, ποτέ δε σε ξεχνούμε

Μητρίδα Ιωνία, κοιτίδα των Ελλήνων,
τα τέκνα σου σε χαιρετούν με νεύματα ελπίδων.
Απέναντί σου στέκονται ορθά και μυαλωμένα
γνωρίζοντας πως τα ιερά ποτέ δεν είν’ χαμένα.

Πατρίδα Ιωνία, ποτέ δε σε ξεχνούμε
κι ας είναι οι μέρες ζοφερές, και ας υποχωρούμε.
Ξανά το Φως θ’ ανάψουμε, όταν θα ‘ρθεί η Ώρα,
στους κόρφους σου τους στοργικούς, σε κάθε ανθρώπου χώρα.

Η σημερινή μου ανάρτηση είναι μία απειροελάχιστη, ταπεινή συνεισφορά στη μνήμη του Ελληνισμού.
Για ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες, αλλά και για την τωρινή στάση που κρατάει το «ελληνικό κράτος» στο τεράστιο αυτό ζήτημα, σας παραπέμπω στην εξαίρετη ανάρτηση του «Πόντου και Αριστερά» «Σφαγή της Σμύρνης: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!», στις πέντε αναρτήσεις-εκπομπές του Hackaday (πρώτη, δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη) και στη σημερινή δημοσίευση του «Δικτύου Μικρασιάτης» με τον τίτλο «Μικρασιατική Καταστροφή – Μνήμη και λήθη».

Σας χαρίζω και τα βίντεο που τράβηξα από το θαυμάσιο έργο του Παρασκευά Συριανόγλου «Η δύση της Ανατολής», το οποίο παρουσίασε η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας στις 11 και 13 Ιουνίου στην αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη», και στις 10 Αυγούστου στο πλαίσιο των «Κυρβείων 2010», σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γιαννίδη.

Ετικέτες: Ελλάδα, Θέατρο, εθνικα θεματα, ελλαδα